Marcel Pagnol. Żona piekarza.

Wydane przez
Wydawnictwo Esprit

Prowansalska wioska funkcjonuje na zupełnie podobnych zasadach do zasad panujących w znanych nam, swojskich, wioseczkach. Gdy w wiosce w Prowansji pojawia się piekarz Aimable wraz z żoną cała społeczność nieśmiało zaczyna się cieszyć. Chleb przygotowany przez nowego piekarza okazuje się być wyśmienitym, co sprawia, że mieszkańcy wioski - ci zwykli i ci nieco mniej zwykli (w swoim rzecz jasna mniemaniu) zaczynają się cieszyć otwarcie i głośno. Pasterz Markiza ucieka z chętną do ucieczki piekarzową i na miasteczko pada strach - Aimable odmówił pieczenia chleba, gdyż Muzą nakłaniającą go do ciężkiej pracy była żona, a gdy tej zabrakło to i pracować nie ma po co. Mieszkańcy wioski postanawiają pomóc piekarzowi i tym samym sobie.

Oczywiście - wielu jest takich, których bawi sytuacja piekarza i znajdują przedziwna satysfakcję w nazywaniu go rogaczem. Są i takie, które o kobiecie wypowiadają się niezbyt grzecznymi słowami. Jednak mimo tych niesympatycznych gestów, w chwili zagrożenia, przychodzi pora, by odłożyć waśnie - nawet te trwające od pokoleń - i zjednoczyć się w trosce o Dobro.

Opowieść Marcela Pagnola to ciepła historia z morałem. Można się tu wzruszyć, uśmiechnąć, poczuć oburzenie, ale i uspokoić się znajdując potwierdzenie na to, że zawsze znajda się ludzie gotowi do tego, by zrobić coś razem dla dobra nie tylko osobistego, dla dobra społeczności w jakiej żyją.

4 komentarze:

Anonimowy pisze...

Hmm, po przeczytaniu Twojej recenzji od razu przychodzą mi na myśl takie tytuły jak "Czekolada" i "Kroniki portowe". Tym lepiej, jeśli skojarzenia te będą trafne. W każdym razie "Żoną piekarza" na pewno się zainteresuję, po kilku przeczytanych ostatnio powieściach fantasy mam ochotę na miłą odmianę ;)

Pozdrawiam,
Miranda

Monika Badowska pisze...

Mirando,
mnie się kojarzyła ta seria o księdzu (oczywiście jego imienia nie pamiętam)i wszelkie powieści chwalące prowansalskie klimaty:)

Czidar pisze...

Fajna książka, polecam!!!

Monika Badowska pisze...

Czidar,
zgadzam się:-)

Copyright © Prowincjonalna nauczycielka , Blogger