Przejdź do głównej zawartości

Mariusz Jaksa Czoba. Tajemnica Starych Dunajczysk.


Wydane przez
Wydawnictwo Novae Res

Bursztynowa Komnata, setki zrabowanych dzieł sztuki oraz cenne wytwory artystyczne wraz z kończącą się II wojną światową zaczęły gwałtownie znikać z Polski. Niektórzy mówią o transportach na Wschód, ale częściej jednak słychać o konwojach niemieckich, które wywozić miały na Zachód polskie skarby narodowe. Łukasz Jaksa, na wieść o jednym z transportów niemieckich przewożących cenne rzeczy i zaginionym w lasach okalających niewielką miejscowość na Dolnym Śląsku, postanawia spędzić urlop na odkrywaniu zagadki.

Sztolnia, którą Jaksa chce spenetrować, chroniona jest przez tajemniczych mężczyzn, a poszukiwaczowi przygód nagle z pomocą przychodzi nastolatek, który wraz z mamą odwiedza jej rodzinną miejscowość.

Przyznam, że podczas lektury dwa, czy trzy razy zastanowiłam się, czy ta dobra historia zostanie równie dobrze opowiedziana. Na szczęście Autor poradził sobie sprawnie z całością i nie pozostało mi już nic innego niż oddać się przyjemności płynącej z lektury. Czytelnicy zaprzyjaźnieni z Panem Samochodzikiem bez trudu dostrzegą pewne podobieństwa powieści Mariusza Czoby do cyklu Nienackiego. Nie należy jednak obawiać się tego, iż współcześnie napisana powieść jest kopią tego, co powstało niegdyś.

"Tajemnica Starych Dunajczysk" to zajmująca opowieść o konieczności dbania o dobra artystyczne, podbudowana wieloma mini-wykładami historycznymi. Być może przydałoby się, by główny bohater przestał być tak mocno zachowawczy, ale to da się naprawić - mam nadzieję - w kolejnych powieściach autorstwa Mariusza Jaksa Czoby.

Komentarze

Asia Hadzik pisze…
nie wiem czy dla mnie...
Monika Badowska pisze…
Może i nie... Ale warto spróbować;-)
Grzesiek pisze…
Tajemnica, przygoda, zapach lata, proste wartości. Fajna, zajmująca lektura, dzięki której na kilka wieczorów możemy się przenieść w taki świat. A i o historii można się co nieco dowiedzieć. Polecam.
Wiktoria pisze…
Przeczytałam-szkoda,że tak szybko.
Interesująca,ciekawa-z której można dowiedzieć się co nieco o historii i nie tylko.POLECAM.

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj