Przejdź do głównej zawartości

Mariola Zaczyńska. Jak to robią twardzielki...

Wydane przez
Wydawnictwo SOL

Tytułowe twardzielki do policjantka Brysia, dziennikarka Gosia, i naukowiec Sabina - przyjaciółki od lat wielu i na zabój. Autorka przedstawia je nam w chwili dobrej do tego, jak każda inna. Gośka jedzie na rozmowę z naczelnym, Brysia wyładowuje złość na worku treningowym, Sabina zastanawia się, czy matka, która opuściła ją w dzieciństwie, zjawi się na jej ślubie.

Życie przyjaciółek pędzi z zawrotna prędkością i aż chwilami dziwiłam się w jaki sposób Autorka nadąża za opisywaniem tych niesfornych, szalonych dziewczyn [albo jak wyglądało życie Marioli Zaczyńskiej, gdy pisała o żyjących w takim tempie kobietach;)].

Uroczy był Wielki Bodzio z maleńką psinką na wystawie psów, aligator, który sprawił, że Bartek i młody lekarz ze szpitala poczuli wzajemną sympatię, szalona oldreporterka Alberta i wiele, wiele innych postaci, czy zdarzeń.

Lektura książki doskonałej na wakacje, lub panujące aktualnie upały przywiane znad Sahary, sprawiła mi przyjemność. Było śmiesznie, lekko, sympatycznie i odprężająco, czyli tak jak się spodziewałam:) Czego i Wam życzę;)

Komentarze

Tucha pisze…
Jak tylko zobaczyłam tytuł, pomyślałam " Ta książka jest moja :)" :):):)
słowoczytane pisze…
A ja mam ochotę zabrać ją na leżak i słonce - o :)
Monika Badowska pisze…
Skarletko,
bo to doskonała książka na leżak i słońce:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k