Przejdź do głównej zawartości

Sławomir Hanak. Dziewczyny i chłopaki. Niepotrzebne skreślić.

Wydane przez
Wydawnictwo Skrzat

Pamiętacie ten wiek, w którym uważa się, że chłopcy są głupi, a dziewczyny to wciąż się śmieją? Ów stan lekceważenia, mimo zainteresowania, płci przeciwnej nie trwa długo, ale stanowi niewątpliwie atrakcję dla tych, którzy są starsi, mądrzejsi i wiedzą, że z wzajemnej niechęci szybko się wyrasta. 

Martyna i jej przyjaciółki wciąż naśmiewają się z chłopaków zadając sobie pytanie, po co oni są. Smalec i jego koledzy zadają sobie podobne pytanie - jaka jest pociecha z dziewczyn? Ku utrapieniu obydwu grup ich członkowie uczą się w jednej klasie, a co za tym idzie - są zmuszeni do codziennych spotkań. 

Autor zdecydował się na interesujący sposób prowadzenia narracji: dwugłos Martyny i Smalca, który w formie wizualnej wyrózniono innym typem czcionki (zerknijcie).

O tym, jak koegzystować z kimś, kogo sie nie lubi, co wynika z podsłuchiwania czyichś rozmów, czyją stronę trzyma pani oraz do jakich pomyłek może prowadzić nieznajomość znaczenia niektórych słów, przeczytacie w książce "Dziewczyny i chłopaki. Niepotrzebne skreślić", książce napisanej z humorem i w taki sposób, który pozwala całej rodzinie polubić bohaterów.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k