Przejdź do głównej zawartości

Joanna Rudniańska. Mój tata z obcej planety.


Wydane przez

Wydawnictwo Pierwsze

Czasami, gdy czytam literaturę dla dzieci łapię się na tym, że doszukuję się drugiego dnia w treści książki. Poszukuję czegoś, czego albo nie ma albo jest, ale zupełnie inne niż mi się wydaje.

W książce Joanny Rudniańskiej (polecam jej Kotkę Brygidy) długo nie umiałam znaleźć tego, co w opowieści jest istotą. Piotrusia, której mama jest zazwyczaj zaczytana, a której tata przybył z innej planety, opowiada o swojej rodzinie, przyjaciółce i czyni to z prostotą dziecka. Ucieczka przed przeszłością taty, zmiana miejsca do życia i próba zaaklimatyzowania się w nowej szkole stanowią kontynuację historii dziewczynki.

W tle snują się opowieści o wojnie, o agresji ubrane w realia jak z sf. Owo zło, które przenika przez życie rodziny Piotrusi, chwieje uporządkowanym światem dziewczynki, skłania ją do tworzenia alternatywnej rzeczywistości.

Nie wiem, czy dobrze zrozumiałm to, co chciała w swojej powieści przekazać Joanna Rudniańska. A może do tego, by to pojąć trzeba być w wieku bohaterki, mieć 12 lat? Ja już niestety zapomniałam jak myślą dwunastoletnie dziewczynki. 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k