Przejdź do głównej zawartości

Patrick Gale. Notatki z wystawy.

Obraz
Autor:


Wydane przez

Wydawnictwo Nasza Księgarnia

"Notatki z wystawy" to opowieść prowokowana informacjami znajdującymi się w katalogu wystawy prac i rzeczy osobistych malarki Rachel Kelly. Każdy z opisów, skrótowy acz wyczerpujący, wywołuje historię z czasów do jakich z życiu artystki odnosi się dany eksponat. Nie ma tu zatem zachowanej chronologii, czytelnik poznaje różne fakty, które im bliżej końca książki, tym sprawniej układają się w całość.

Rachel Kelly, neurotyczna, zmagająca się chorobą dwubiegunową kobieta miała szczęście zostać otoczona opieką mężczyzny kochającego, troskliwego, mężczyzny, który ich wspólnym dzieciom próbował stworzyć Dom.

Rodzina malarki od lat żyje w przekonaniu, iż zginie ona od śmierci samobójczej. Staje się inaczej, a jej mąż i synowie próbują poukładać sobie życie bez Niej, bez jej dominującej osobowości, odbijającej piętno na funkcjonowaniu każdego z nich. Jeden z synów odnajduje swojego biologicznego ojca, drugi dokonuje renamentu w życiu emocjonalnym, a Antony, mąż Rachel dąży do poznania życia swojej żony sprzed czasu, w którym się poznali, życia, o którym nic nie wie.

Interesująca lektura niosąca w fabule informacje o chorobie i społeczności kwakrów.

Etykiety:

Komentarze

chwila60 pisze…
Ja uważam, ze ta książka niesie więcej wartości niż informacja o zyciu kwakrów i tym czym jest depresja. To przede wszystkim świetna książka psychologiczna, rozkłada na części pierwsze wiele osobowości, pokazuje nam jak możemy się mylić oceniając ludzi po pozorach i szufladkując ich. To tez piękana książka obyczajowa, opowiada losy rodziny, komentuje relacje, przedstawia dramaty. Dawno ni czytałam tak żłożonej a jednocześnie pięknej, empatycznej i ludzkiej książki.
środa, grudnia 09, 2009
Monika Badowska pisze…
Chwilo,
najpiekniejsze w czytaniu ksiażek jest to, że każda nabiera wartości po jej przeczytaniu:)Wartości specyficznych ze względu na czytelnika, którą ją czyta:)
środa, grudnia 09, 2009
Anonimowy pisze…
Nie wiem, jakich wartości nabiorą dla mnie po przeczytaniu, bo póki co wciąż jeszcze je kończę... Ale już teraz wiem, że książka to naprawdę wartościowa, choćby tylko dlatego, że naprawdę daje do myślenia i nie pozwala przejść obok pewnych kwestii obojętnie... Doskonała lektura, takie lubię;)
środa, grudnia 09, 2009
magdalena pisze…
Mnie ta ksiazka urzekla wspolodczuwaniem . Zadziwilo mnie to, ze Gale potrafi tak doskonale, empatycznie wniknac w kazdy opisywany przez siebie problem. Malo tego, potrafi sie ta empatia podzielic z czytelnikiem. Dlatego ta ksiazka jest tak bardzo niezwykla.
środa, grudnia 30, 2009
chwila60 pisze…
:) Oczywiście książka dla każdego może być czymś innym i nieść inne wartości. Ja mam takie odczucia o jakich pisałam. Empatia jaka wręcz zionie z tekstu jest rzeczywiście niesamowita. Bardzo też mi się podoba forma książki, sposób narracji i właśnie takie przeplatanie wątkąówi czasów.
środa, grudnia 30, 2009
Anonimowy pisze…
Dwa elementy, które najbardziej podobały mi się w tej książce, to właśnie ten niechronologiczny sposób narracji i niesamowicie szczegółowe, głęboki przedstawianie wszystkich postaci i ich problemów...
środa, grudnia 30, 2009
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Magdalena Okraska, Nie ma i nie będzie

Autor:
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
7 komentarzy
Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Autor:
Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę...
11 komentarzy
Czytaj dalej »

Pożegnanie

Autor:
Od kilku dni zbieram się, by napisać o odejściu Amber. Jest mi trudno, odpycham ten czas, ale uznałam, że to będzie sposób na pewnego rodzaju domknięcie - tak mi bardzo potrzebne. Amber zamieszkała z nami 25 lipca 2019 roku. Wypatrzyłam ją na FB schroniska w Tomaszowie Mazowieckim, pojechaliśmy na wizytę zapoznawczą, a kilka dni później - już po nią. Ułożona w bagażniku na wygodnym materacu, przeczołgała się na tylne siedzenie i ułożyła na moich kolanach. Tak dojechaliśmy do domu. O początkach wspólnego życia przeczytacie TUTAJ  i TUTAJ . Gdy już nieco okrzepliśmy w codzienności z psem, a Amber - z ludźmi i kotami, pojawił się pomysł na wspólny jesienny wyjazd w Beskid Niski. Zanim to jednak się stało psica miała atak padaczki, co spowodowało, że wyjazd odwołaliśmy, wdrożyliśmy leczenie i od nowa zaczęliśmy oswajać z nami i wspólnym życiem zdezorientowanego chorobą psa. Udało się ustabilizować zawirowania zdrowotne i wówczas zaczęliśmy się cieszyć sobą wzajemnie już na 100%. Dopier...
5 komentarzy
Czytaj dalej »