Spotkanie z Izabelą Sową...

okazało się być nader udane. Pani Izabela opowiadała  procesie twórczym, współpracy z wydawnictwami, wydarzeniach istotnych, powieściach i opowiadaniach,  spotkaniach klasowych, czyli jednym słowem o życiu:) Było poważnie, wesoło, nostalgicznie i prowokująco do tego, by się zadumać i zamyśleć.

Autorka okazała się być osobą życzliwą, z szerokiem uśmiechem, osobą, która myśli odpowiadając na pytania czytelników i która opowiada tak zajmująco, że kolejne pytania wręcz same wybrzmiewają.

Miło mi, że Izabeli Sowie chciało się pokonać dzielący Kraków od miasta prowincjonalnego dystans. I jeszcze mi milej z powodu autografu jaki od Pani Izabeli otrzymałam:


2 komentarze:

Anhelli pisze...

A ja nie znam tej pani, lecz kiedy czytam twoje opisy, zastanawiam się, czy aby nie nadrobić braków. Chyba tak zrobię, poprawię się :)

pozdrawiam serdecznie :)

Monika Badowska pisze...

Anhelli,
ja też nie znałam - własnie nadrobiłam braki:) (choć nie do końca - są chyba ze trzy książki, których nie przeczytałam).

Copyright © Prowincjonalna nauczycielka , Blogger