Danuta Wawiłow. Strasznie ważna rzecz.
Wydane przez
Wydawnictwo Pascal
Uwielbiam tę książkę dziś, tak samo jak uwielbiałam ją, gdy byłam dzieckiem. Wydanie, które leży na moim stole jest niemalże identyczne z tym sprzed laty - książka jest może tylko ciut dłuższa;)
Wiersze zgromadzone w tym tomie Danuta Wawiłow dedykowała córce. Jeśli tą córką jest Natalia Usenko, to można przypuścić, że owa dedykacja wpłynęła pozytywnie na młodszą z poetek:)
"Kałużyści", "Niewidzialna plastelina", Trudna zagadka", czy równie rewelacyjne jak inne wiersze "Urodzinki" towarzyszyły mojemu dziecięcemu poznawaniu świata. Recytowałam nie dostrzegając, że ich pamięciowe opanowanie należało włożyć jakiś wysiłek - zapisywały się w pamięci niedostrzegalnie.
Jeszcze dziś zdarza mi się mówić "pożałuj mnie", gdy czuję, że codzienność gniecie mnie zbyt mocno...
"Strasznie ważna rzecz" budzi mnóstwo wspomnień, wywołuje ogrom skojarzeń. Podaruję tę książkę Helence, niech i ona rozsmakuje się w wierszach Danuty Wawiłow.
7 komentarzy:
Też czytałam tę książkę, gdy byłam dzieckiem :) A z Danutą Wawiłow mam jeszcze jedno dobre wspomnienie: na swojej lekcji pokazowej,która dopuszczała mnie do teoretycznego egzaminu z metodyki, który to znowu dawał mi uprawnienia pedagogiczne, zajmowałam się jednym z wierszyków Pani Danuty.
"Jeden dwa, jeden dwa, pewna pani miała psa..." :))))
Kocham tą książkę! Po prostu łezka się w oku kręci na sam widok okładki.
"Urodzinki" to mój kultowy wierszyk. Helenka na pewno pokocha ją tak jak my :)
Skarletko,
:)
Izabelo,
mam nadzieję:)
Nie znam, przyznaję. Ale wszystko z czym wiążą się jakieś wspomnienia [zwłaszcza dziecięce] uważam za niezwykłe :)
Ja też uwielbiam i wspominam jak czytałam ją swoim małym córeczkom.szkoda .że tak szybko urosły.:)ale pamiętają.warto było:)
Mój ulubiony wierszyk to Kałużyści.
"Mama, przestań zmiatać śmiecie!" Książka z tym wierszem jest mym orężem, gdy ktoś się czepia, że mówię "śmiecie" zamiast rozplenionego dziś Nom.Pl. "śmieci".
Prześlij komentarz