Barbara Kosmowska. Dziewczynka z parku.
Wydane przez
Wydawnictwo W.A.B.
- Mamo, dlaczego nie było końca świata, kiedy tatuś umarł? - zapytała niedawno, zamykając komiks, w którym bohater ratował Ziemię przed zagładą.- Był koniec świata, kochanie - odpowiedziała mama - Ale nikt poza nami tego nie zauważył. [ss. 60-61]
Tata Andzi był faunistą. Nauczył dziewczynkę dostrzegać to, co pokazuje natura, rozpoznawać ptaki, rozróżniać domy zwierząt, być wrażliwą na przyrodę. Przegrawszy walkę z chorobą zostawił Andzięi jej mamę pełne smutku. Dziewczynka zaprzyjaźnia się w szkole z Jeremiaszem i pokazuje mu świat jaki dotychczas dzieliła z tatą. Smutek powoli ustępuje i zostają wspomnienia, które zarówno Andzia jak i jej mama chcą pielęgnować.
Barbara Kosmowska napisała książkę, która koi. Historia dziewczynki z parku wycisza, uczy pogodzenia się ze zmianami, odrzuceniem przez innych. W swojej powieści Kosmowska porusza wiele ważnych zagadnień, tak wiele, że aby je przedstawić trzeba by mówić długo.
"Dziewczynka z parku" to przyjaźń, miłość, tęsknota, akceptacja, ciekawość świata... I opowieść, której zdania - perełki, dodają blasku.
Emilii Dziubak chcę gorąco podziękować za ptaszorka w szaliku. I za ilustracje jak z mgły.
7 komentarzy:
Och, będę musiała pilnie po nią sięgnąć. Zauroczyła mnie ta książka :)
Patrycjo, bo to książka, która rzuca urok:-)
Osobom w jakim wieku można polecić tę książkę?
O, nowa Kosmowska? Lubię jej prozę.
Ale tytułów z dziewczynkami mam na razie po uszy, wszędzie są!
uwielbiam Kosmowską i na pewno i tę przeczytam. Do biblioteki dostaliśmy w prezencie 'Puszkę' jej autorstwa, bardzo się ucieszyłam
Mam pytanie o wiek odbiorców owej książki. Pozdrawiam!
Dominiko, emmatko,
na stronie wydawnictwa jest sugestia "Od lat 7".
Prześlij komentarz