Wydane przez
Wydawnictwo Zakamarki
Nusia ma koleżankę, która nie chodzi do przedszkola. Za to do niej, do Helenki, przychodzi duża dziewczyn - opiekunka zajmująca się także rodzeństwem Helenki. Nusia bardzo lubi odwiedzać koleżankę, gdy jest u niej Puma; dziewczynce imponuje to, że Puma z nią rozmawia, że umie robić wiele rzeczy, których ona jeszcze nie potrafi. Zależy jej na opinii Pumy i gdy wydarza się coś, co sprawia, że dziewczyna złości się na nią, Nusia czuje się bardzo, bardzo źle.
Pija Lindenbaum jak mało kto potrafi oddać bogactwo dziecięcych uczuć. Nusia bardzo mocno przeżyła to, że stała się przyczyną zdenerwowania osoby, na której jej zależy. Puma zdała sobie sprawę z tego, iż jej reakcja - mimo, że uzasadnienie żywiołowa - była mało czytelna dla małej dziewczynki.
Dla mnie w tej książce ważne jest przesłanie o tym, że uczucia każdego z nas są równie ważne, bez względu na to ile mamy lat.
Komentarze