Przejdź do głównej zawartości

Paul Stewart, Chris Riddell. Kroniki Kresu. Tom 1. Za Kresoborem.



Wydane przez
Wydawnictwo Egmont

Lubię fantasy. A ładne graficzne fantasy lubię szczególnie; cenię subtelne podpowiedzi pary grafik-autor, które to podpowiedzi pozwalają mi rozbudzić ciekawość i wyobraźnię.

Wśród leśnych trolli żyje chłopiec zupełnie do nich niepodobny. Ukochany syn Speldy i Tuntuma okazuje się być podrzutkiem, a gdy zaczyna się nim interesować jeden z podniebnych piratów trolle wysyłają chłopca do innej trollowej osady. Obdarowują go na drogę miłością i przestrogą: nigdy nie schodź ze ścieżki idąc przez Kresobór.

Strużek schodzi ze ścieżki, doświadcza różnych mrożących krew w żyłach przygód i poznając siebie i swoje możliwości, podąża przed siebie. I choć pozornie wydawać się może, że cel wędrówki jest nieznany, okazuje się, że Strużek wędrował, by odnaleźć… Tego Wam nie zdradzę;) 

Myślę, że wędrówkę chłopca możemy nazwać podróżą inicjacyjną. Stykając się z niebezpieczeństwem Strużek zderza się z własną niemocą, umiejętnościami, wsłuchuje się we własne myśli i emocje – uczy się siebie i dojrzewa.

Bardzo podoba mi się w Kronikach Kresu barwność języka – autor (i tłumacz!) dokonali prawdziwych cudów tworząc nazwy mieszkańców Kresoboru. Spotkać tam można mąciwodziciela, dziab-dziaby, bander zwierza, gobliny, ptasiennicę i szkieletressę. Uwierzcie, to prawdziwa gimnastyka dla języka;)

Cieszę się już na lekturę drugiego tomu Kronik Kresu – „Łowcy Burz”.

Komentarze

Anonimowy pisze…
Jak zwykle piękna recenzja. A co najważniejsze - zachęcająca do przeczytania.
"Wypożyczyłam" ją sobie. Niech i u mnie zachęci kogoś do lektury.
Piękna nowa szata Twojego blogu :-)))
Monika Badowska pisze…
Dziękuję:)
Wypożyczenie widziałam - prosze bardzo i ... dziękuję:)
Anonimowy pisze…
ja już 3 tom czytam ciekawa książka
Monika Badowska pisze…
Ciekawa, zgadzam się:) Są u mnie recenzje i innych tomów - Zapraszam.

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k