Przejdź do głównej zawartości

Ciri i Sisi











Sisi odkryła nowe miejsce do drzemki. Wskoczyła na taboret, z taboretu na szafkę, z szafki na lodówkę, z lodówki na szafkę wiszącą. Na owej wiszącej szafce znalazła koszyk wiklinowy. I tam w tym koszyku ułożyła się do spania.

Wczoraj udało się przełożyć śpiącego głęboko Sisulka na kolana Mamy. Sisuleńka bombowczyła i wyciągnęła patyczki. Prawda, że wygląda jak udka kurczęce?

Podjęliśmy śmiały krok w kwesti stosunków psio-kocich. Zwierzątki przebywają w jednym pomieszczeniu. Z tym, że większy zwierzątek ma założony kaganiec. Sisi biega za Ciri, chce się z nią bawić, czego Ciri nie umie pojąć. Zza kagańca naszczekała na Kocilkę, która i tak za nią biega - tyle tylko, że w większej niż wcześniej odległości.

Zmęczona nadmiarem wrażeń Sisulka znalazła wygodny koc i ułożyła się do spania. Pewnie obudzi nas, znów, o 5 rano...

czwartek, 15 lutego 2007

Komentarze:

daria_nowak
2007/02/15 20:38:27
Żabie udka:)
mbmm
2007/02/15 20:41:23
Żabie mi jakoś się nie przyplątały. Może dlatego,że widziałam żabie udka tylko w postaci zdecydowanie zespolonej z pozostałymi częściami żaby;)))
daria_nowak
2007/02/15 21:07:29
Kiedyś oglądałam takowe w knajpie, jako danie:) i zapamiętałam na całe życie;)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k