Przejdź do głównej zawartości

Koci sposób na budzenie

Sisi ułożyła się wyciągnięcie ręki i mauczała na różne tony. Gdy wyciągałam rękę - podskakiwała radośnie i uciekała. Też nie zadziałało. Próbowała wspiąć się po kwiatku, zwinąć w rulonik dywan, piszczała zabawką i grała w orzeszka - nie działało. Sięgnęła po broń ostateczną - zaczęła kopać doły w kuwiecie. Zmobilizowałam się, wstałam, powędrowałam do łazienki, aby tam zobaczyć wyszczerzoną radośnie Sisulkę i zderzyć się z przemykającym w wariackich podskokach strzępionem. Dopięła swego - wstałam.

Byłam jednak twarda i wróciłam do łóżka na 14 minut - bo tyle brakowało do dzwięku budzika.

czwartek, 04 stycznia 2007
Komentarze:

daria_nowak
2007/01/04 19:27:12
Morda „owąsiona” wpychana w nos działa w ułamku sekundy:)
Gość: Izolda, e1-134-u11.elartnet.pl
2007/01/05 08:51:10
Zgadzam się! Tego uczą chyba na jakiś kocich kursach. Nic mnie tak skutecznie nie budzi niż zbliżające się wąsy do mojego nosa :)
mbmm
2007/01/05 17:45:06
Hm, mnie takie rzeczy nie budzą. Przywykłam, bo Sisi czasami kładzie się na mnie sytuując pyszczek i wąsy tuż obok moich ust i nosa. Vide zdjęcie sprzed kilku dni:)
daria_nowak
2007/01/05 18:16:31
Podziwiam, ja się nigdy nie przyzwyczaję zwłaszcza jak się wtula i robi takie brrrr, machając łebkiem:)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj