Przejdź do głównej zawartości

Sisi

We wtorek o 13 Sisi umówiona jest z weterynarzem. Na zabieg.

środa, 28 lutego 2007

Komentarze:

nougatina1
2007/02/28 22:26:48
Trzymamy z Sissi kciuki i łapki.
jaastankiewicz
2007/02/28 22:28:40
Ja mam dwa koty. Każdy z nich ma własny dom. Starsza mieszka ze mną 5 lat. Bibula cały dzień czeka na mnie gdy jestem w pracy a potem na uniwerku. Kicia, Perełka, Księżniczka. Wystarczy że siądę albo lepiej położe się układa się wtedy na mojej klatce piersiowej i jestem unieruchuniona póki się nie wyśpi, bo przecież kota budzić nie wolno. Druga kici Maja mieszka z moją babcia do której co dziń zakładam na przerwę na lunch. Kot jest wynikiem mego marudzenia że babcia mając kota będzie miała zajęcie mianowicie głaskanie. Ale gdzie tam Maja to czyste wredoctwo nie da się tknąc (no może od czasu do czasu) zato biega za kulkami i przynosi niczym lwica.
Gość: Mulierka, chello089079018158.chello.pl
2007/02/28 22:41:42
kochane zwierzaki:) jak w przyszłości potrzebna bedzie pomoc weterynarza dobrego;)to z chęcią zaopiekuje się tą gromadką,puki co kształce się dalej, czy my się przypadkiem nie spokaliśmy kiedyś na turnieju, Kępno to było, tak mi się wydaje:)
hanula1950
2007/03/01 08:59:20
Koteńka jest prześliczna. Lubię kotki, ale mam papugę, więc by Kuba był zagrożony. Pozdrawiam serdecznie. Pogłaszcz kicię ode mnie.
Gość: Izolda, e1-134-u11.elartnet.pl
2007/03/01 13:35:23
Uuuuuuu, powiało grozą :)
mbmm
2007/03/01 15:08:02
Dziekuję za wszystkie miłe słowa, za trzymanie łapek i kciuków:)
Mulierka - ani Sisi, ani Z., ani ja nie przypominamy sobie turnieju w Kępnie - to chyba jednak nie byliśmy my. Z usług chętnie skorzystamy, daleko masz do dyplomu?
jastankiewicz - Sisi reaguje na otorzenie książki - natychmiast wspina się na człowieka, mruczy zachętliwie i ociera się o twarz. Furda książki, kota trzeba głaszczyć;)))
Izoldo - powiało;P

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k