James Herriot i jego zwierzęta

Wydane przez

Wydawnictwo Czytelnik/ Zysk i S-ka

Uwielbiam poczucie humoru Jamesa Alfreda Wighta i sposób w jaki opowiada on o swojej praktyce weterynaryjnej. Istotą opowieści są zwierzęta, ale równie ważnymi bohaterami są farmerzy z jakim przyszło się Autorowi stykać oraz przeuroczy i równie trudny jak przeuroczy rejon Północnego Yorkshire.

Bohatera opowieści, czyli alter ego pisarza, Jamesa Herriota poznajemy, gdy zjawia się w Darrowby na zaproszenie tamtejszego weterynarza Sigfrieda Fernona. Zestresowany, niespokojny o własną przyszłość absolwent szkoły weterynaryjnej otrzymuje od starszego kolegi propozycję, o której nawet nie śmiał marzyć i tak zaczyna się jego przygoda wiejskiego doktora.

Towarzyszymy Herriotowi w jego pierwszych zabiegach weterynaryjnych, obserwujemy jak wtapia się w społeczność i świadomość mieszkańców rejonu Darrowby, jak zakochuje się, żeni, odbywa służbę wojskową podczas wojny, rodzą mu się dzieci, a on sam jest coraz starszy.

Tym, co stanowi o wartości tych książek jest specyficzna serdeczność jaką weterynarz otaczał swoich podopiecznych, a także niebywałe poczucie humoru, które każe Herriotowi traktować z przymrużeniem oka siebie samego w roli wszechwiedzącego doktora. Nie bez znaczenia jest różnorodność zwierzęcych bohaterów, a także owa zmienność, która w przypadku pracy weterynarza jest pewną stałością; każdy dzień przynosi innych pacjentów, inny przypadek, inne wyzwanie - słowem stwarza wrażenie, iż uczestniczymy w nieustającej przygodzie.

Jak widać po okładkach zaprezentowanych powyżej nie dotarłam do pierwszego tomu (jest w innej bibliotece niż ta, z której brałam pozostałe książki). Nie udało mi się również przeczytać tomu ostatniego (w jednej bibliotece nie ma, a w drugiej jest tylko w czytelni). Wierzę jednak głęboko, że kiedyś dotrę do obydwu tych tomów i doczytam to, czego teraz nie przeczytałam. Książka, której zdjęcie zamieściłam w środku, ta najbardziej zniszczona, stanowi zbiór historii wybranych z poszczególnych tomów serii (szczególnie jednak z tomu drugiego). Co interesujące, w Polsce nie wydano jednego z tomów.

P.S. Dla uporządkowania:

1970 – Jeśli tylko potrafiłyby mówić (If Only They Could Talk)

1972 – To nie powinno się zdarzyć (It Shouldn't Happen to a Vet)

1973 – Nie budźcie zmęczonego weterynarza (Let Sleeping Vets Lie)

1974 – Weterynarz w zaprzęgu (Vet in Harness)

1976 – Weterynarze mogą latać (Vets Might Fly)

1977 – Szał pracy (Vet in a Spin)

1979 – Yorkshire (James Herriot's Yorkshire)

1981 – Boże stworzenia (The Lord God Made Them All)

1992 – Wszystkie stworzenia (Every Living Thing)

P.S.2. Czyż nie byłoby cudownie zobaczyć Yorkshire takim jak widział je James Herriot? Zajrzyjcie.