Przejdź do głównej zawartości

Sisi i pefrumy

Ilekroć któreś z nas użyje pefrum/wody kolońskiej, Sisi pojawa się w okamgnieniu. Wdrapuje się, patrząc hipnotycznie, na nasze kolana, wspina się na palce (?) i zaczyna lizać po szyi. Pilnikuje dokładnie, skrupulatnie, raz przy raz. Kocinka rozkoszuje się smakiem, a nas aż ciarki przechodzą, bo język Sisi przypomina ekskluzywny papier ścierny;)

Komentarze

Anonimowy pisze…
Ach ta Sisi prawdziwa dama :)szczęście że dopasowaliście zapach do jej gustu głaskanie dla niej i wszystkich koteczek:)
PB pisze…
Franuś uwielbia męskie zapachy wody po goleniu. Pan Franusia jest "wylizny" włącznie z szyją. Zabawny to widok.
kociokwik pisze…
Śmieszne sa te kocie upodobania do alkoholu w postaci pachnideł;)
alexls pisze…
A jak reaguja na krople zoladkowe albo walerianowe? Bo u nas zaraz jest wilekie poruszenie i wyscig - ktora pierwsza dostanie sie do lyzeczki po kroplach;) Czarnulka ma obsesje na punkcie masci rozgrzewajacej bo bolace stawy - pelno tam olejkow aromatycznych. Potrafi niuchac i lizac nawet posciel czy podkoszulek, na ktorym resztki masci zostaly;)
Wrzaskunek natomiast uwielbia niuchac swiezo umyte i wysuszone wlosy - trudno sie opedzic!
kociokwik pisze…
Alexls,
nasze koty nie miały okazji spróbować kropli - nasza domowa apteczka zawiera plastry i aspirynę;)
Maści różne ro rodzaju powodują u Kociastych eurofię, a Nusia gustuje w kremie oliwkowym Ziai;)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k