Przejdź do głównej zawartości

Anne Fadiman. Ex libris.


Wydane przez
Świat Literacki

W styczniu ubiegłego roku zrobiłam listę książek o książkach. Z biegiem czasu o niej zapomniałam, ale dzięki wpisowi Aerien trafiłam na książkę „Ex libris” i przypomniałam sobie o liście.

Anne Fadiman mnie zachwyciła. Napisała eseje tchnące tak wielkim upodobaniem do książek, że aż zazdrość bierze i jednocześnie usta rozchylają się w uśmiechu, bo przecież kochać książki i umieć pisać o swojej miłości to prawdziwa sztuka.

Polecam gorąco!

Komentarze

m pisze…
A ja dzięki tej właśnie Pani zapomnianej liście znalazłam "Miasto śniących książek" i "Ex libris" właśnie. Cudne eseje szczególnie "Zaślubiny księgozbiorów". Pozdrawiam.
Monika Badowska pisze…
Miło być drogowskazem. Ja szykuję się na "Przyślę Panu list i klucz" :)
Pozdrawiam:)
Ada pisze…
Książki o książkach...
Zawsze gdy o nich myślę pojawia się wspomnienie wspaniałego, i chyba czekającego dopiero na pełne odkrycie w Polsce, XVIII-wiecznego genialnego filozofa Lichtenberga, który z udanym przerażeniem prosił opatrzność, by nigdy nie musiał pisać "książek o książkach" :)
Jak sądzę, miał na myśli rodzaj opracowań literackich, analiz, niemniej zdanie: "Boże, nie pozwól mi tylko napisać książki o książkach" nie daje mi spokoju. A już genialnie ironicznym komentarzem do niedawno wydanej książki Bayarda wydaje się być to zdanie Lichtenberga: "Do największych odkryć, na które wpadł rozum ludzki w nowszych czasach, należy moim zdaniem sztuka recenzowania książek bez ich czytania."
Wybacz, że tak nie na temat trochę :)ale Lichtenberg to dla mnie postać fascynująca i oczywiście wszystko, co czytam ostatnio wydaje mi się do niego nawiązywać. Takie ścieżki skojarzeń.
Monika Badowska pisze…
Ado,
ależ dziękuję Ci za "ścieżki skojarzeń":-) Lubię czytać rozbudowane komentarze:)
kultur-alnie pisze…
Cudna książka!
Strasznie fajny opis połączenia księgozbiorów, obu pokaźnych rozmiarów i dylematy, związane z tym, co zrobić z podwójnymi egzemplarzami. Fajne dylematy:)
Monika Badowska pisze…
Kultur_alnie,
fajne:)
Anna pisze…
MNie też się szalenie ta książka podobała.
Joanna pisze…
Cieszę się, że znalazłam u Ciebie tę książkę. Kiedyś wpadła mi w ręce, ale nie zapisałam wtedy ani nazwiska, ani tytułu. Więc przepadła mi gdzieś. Teraz wyruszę z domu by ją odszukać. Pozdrawiam serdecznie. Czytam Twojego bloga codziennie, dopiero dzisiaj jednak pozwoliłam sobie na ten wpis. Dzięki Tobie też odkryłam Kociokwik, przyznaję, że te kotki podglądam z wielkim zainteresowaniem. Gratuluję bloga.
Monika Badowska pisze…
Anno,
cieszę się:)

Joanno,
miło mi, że się odezwałaś:) Udało Ci się upolować książkę? Moje ko-córki burcząc z ciepłych legowisk pozdrawiają wraz ze mną:)
Anonimowy pisze…
Bardzo się cieszę, że mogłam zainspirować :)) I cieszę się tym bardziej, bo wiem już, że czeka mnie czytelnicza uczta :))
pozdrawiam
Monika Badowska pisze…
Aerien,
miłej lektury:)
Anonimowy pisze…
Uwielbiam, uwielbiam, uwielbiam! Tyle mogę o tej książce napisać ;)
A czy wiesz Prowincjonalna nauczycielko, że Twoja lista książek o książkach została wykorzystana w mojej pracy magisterskiej? :) Dotyczącej... książek o książkach oczywiście :) Chyba pora napisać co nieco o tym na blogu i podziękować kilku osobom :)
Anonimowy pisze…
Tzn. oczywiście ja na moim blogu ;) Jakoś dziwnie to zabrzmiało :) Nie wiem, kiedy uda mi się wpis, więc już teraz z tego miejsca dziękuję za Twoją listę i tym samym nieświadomą pomoc w pisaniu :)
Monika Badowska pisze…
Jente,
bardzo mi miło:))) Czekam na notkę na Twoim blogu:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k