Paul Theroux. Wielki bazar kolejowy.
Wydane przez
Wydawnictwo Czarne
Ależ byłam ciekawa tej książki! Gdy już trafiła do moich rąk zanurzyłam się w nią chłonąc zapachy, widoki, klimaty opisywane przez Paula Therouxa podczas jego podróży pociągami przez Azję w 1973 roku.
"W pociągu można robić wszystko: można żyć własnym rytmem i pokonywać dalekie przestrzenie"
Autor uległ własnemu przekonaniu i wyruszył w czteromiesięczną wędrówkę. Zmieniał pociągi, przedziały, towarzyszy i widoki za oknem. To ostatnie zmieniał najszybciej, najczęściej i to nadawało zamysłowi podróży specyficzny smak, smak, którego Autor poszukiwał. Co ciekawe, Paul Theroux w "Przedmowie" wyznaje, że nie czytał nigdy książek podróżniczych. I nagle, z tego nieczytania, gwałtownie wpada w czas i przestrzeń podróży - w codzienność pociągową i notatki czynione w kolejnych zeszytach na chyboczących się stolikach wagonów restauracyjnych lub sypialnych.
Krajobraz za oknami pociągu zmieniał się tak, jak zmieniały się pociągi. Zmienność, czyli ten - najbardziej charakterystyczny - rys podróży, stanowi dla Autora motyw napędzający. Jej brak - ot, choćby podczas jazdy koleją transsyberyjską - wprowadzał Therouxa w stan bliski psychozy.
Azja lat siedemdziesiątych widziana oczyma Amerykanina jest różnorodna: groźna, przepełniona biedotą, fascynująca, piękna, łatwa, stęskniona za turystami. Dni spędzane w pociągach pozwalają na głębszą refleksję nad tym, co Autor zobaczył podczas krótkich pobytów w miastach znajdujących się na trasie podróży. Wnioski, prezentowane dość bezpośrednio i szczerze, tworzą obraz, którego dziś na próżno moglibyśmy szukać.
Żałowałam nieco, że ta cześć podróży, która przebiegała trasą transsyberyjską przypada na koniec podróży Autora i wzbudziła w nim, być może ze znużenia wędrówką, najmniej pozytywne emocje.
Podróż Paula Therouxa jest podróżą romantycznego wędrowca poznającego świat w specyficzny, bo wielozmysłowy i jednocześnie dość przypadkowy, sposób. "Wielki bazar kolejowy" jest zapisem rzeczywistości niebywale ulotnej, codzienności w dużej mierze ograniczonej do ram pociągowych okien.
Choć nie wyruszyłam w podróż podobną do podróży podjętej przez Autora, w pociągach spędziłam wiele godzin, wiele dni i wiele nocy. Po takich doświadczeniach moje zauroczenie zapiskami Paula Therouxa jest pewnie zrozumiałe:) Czekam z niecierpliwością na publikację drugiej książki tego Autora.
"Samotność, samowystarczalność i anonimowość - to warunki konieczne podróży."
P.S. Konkurs zorganizowany przez Wydawnictwo.
P.S. 2. Autor przywołuje kilkakrotnie książkę Marka Twaina "Following the Equator". Ciekawe, czy ktoś to kiedyś wyda po polsku?
5 komentarzy:
ech.. miałam ja juz w łapkach z 5 razy.. tak mnie kusi, oj.. piękna musi być - kocham takie podróżnicze książki, ale poszukam jakos taniej, bom spłukana..
A ten konkurs to troche dziwny. Jak sie chce wygrac tą ksiazke, trzeba najpierw napisać recenzje, a jak ją napisac jak sie jej NIE MA!@ :)
Raczej nie chcę się zapoznać, bo klimaty Azji są mi obce. Nigdy tak naprawdę nie interesowałem się tamtym obszarem, więc chyba nie chłonąłbym jej tak jak Ty. Pozdrawiam.
2lewastrona,
nie pomyślałam o tym;)
Grzesiek,
Azja ze swoimi powieściami i bohaterami jakoś mnie nie porywa. Ale podróż pociągiem przez Azję znacznie bardziej:)
A ja bym z wielką chęcią przeczytała, więc dopisuje do mojej listy marzeń ;)
Swoją drogą, zapowiada się kolejna ciekawa seria wydawnictwa Czarne.
Pozdrawiam :)
Maioofka,
seria zaczyna się świetnie - trzeba tylko sobie i Czarnemu życzyć równie dobrej kontynuacji:)
Prześlij komentarz