Gina B. Nahai. Kaspijskie marzenia.

Wydane przez

Wydawnictwo Książnica

„Kaspijskie marzenia” to powieść portretująca rodzinę żydowską mieszkającą w Iranie. To powieść o kobiecie, której w młodości wydawało się, że jest inna, że jej pragnienia zmienią świat. Nie, nie cały świat – tylko ten jej najbliższy.

Autorka snuje historię Bahar, córki szwaczki żyjącej w gettcie, i Omida, syna zamożnych Żydów. Pokazuje jak bardzo różniło się ich podejście do bycia ze sobą – młodej kobiecie wydawało się, że małżeństwo stanowi radość , a obrączka na palcu nie zabiera jej możliwości rozwoju. Omid sięgnął po Bahar z kaprysu, z chęci przeciwstawienia się rodzicom, a gdy już miał żonę, zabrakło mu pomysłu na to, co z tą żoną zrobić.

W powieści znajdujemy doskonale nakreślony obraz społeczności teherańskiej, społeczności, która sama sobie nakłada konwenansowy kaganiec, która decyduje z kim należy rozmawiać, a kogo można pominąć, bo nie wart jest uwagi.

Narratorem powieści jest córka Bahar i Omida, dziecko, które stało się wbrew swej woli sojusznikiem jednego z rodziców w walce o rodzinę, które podporządkowywane było kolejnym kaprysom i które jak nikt marzyło, by być dzieckiem szczęśliwym.

To kolejna książka znanej w Polsce pisarki. Dla mnie  - pierwsze zetknięcie z jej twórczością. Znacie może inne jej powieści?