że mamy najpiękniejsze koty:)
Z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po tę książkę, bo zanim do mnie dotarła przez sieć przetoczyła się dyskusja zwolenników i przeciwników tego, jak Magdalena Okraska o miastach opuszczonych przez dające zatrudnienie przedsiębiorstwach pisze. A jakie jest moje zdanie? Ta historia to wiele pięćdziesiątek wódki, udek kurczaka, cudzych kołder w cudzych domach (nigdy nie śpię w hotelach, śpię u bohaterów), długich rozmów i krótkich puent. To kilometry pokonane busikami, albumy rodzinne, lokalne biblioteki i lokalne mordownie. Pojechałam do nich i powiedziałam "Opowiedz mi". Tak kończy się jeden z tekstów wprowadzających do rozdziałów poświęconych poszczególnym miastom. Wraz z autorką odwiedzamy Wałbrzych, Włocławek, Będzin, Szczytno i kilka innych miejscowości, których przeszły rozwój osadzony był na istniejącym, prężnie działającym i rozwijającym się przedsiębiorstwie, a które wraz z jego likwidacją podupadły. Magdalena Okraska rozmawia zatem z mieszkańcami i tymi, którzy już owe...
Komentarze
Ps. Na kocią miss wybieram dziś Gusię, ale niech to zostanie między nami ;-)
Gusia wygląda przecudnie. A Sisi tak matkobosko;) Nusia z czystym pyszczkiem, ślepkami to cud, ale się udało.
Hesia pomogła Ci coś na plecy?
Wspólne zdjęcia Sisi i Nusi to klejnociki :)
Matkobosko, a nawet matkoświętocudowno, jak wziąć pod uwagę oczka Nusi.
:)
Milleno,
to może i Ty się zakocisz?
Hersylio,
trzymaj się zdrowo:)