Przejdź do głównej zawartości

Regał







Tuż przed naszym świątecznym wyjazdem dostarczono nam regał. Pozostał na święta w domu sam w postaci płaskiej paczki. Dziś nadszedł jego wielki dzień. W skręcaniu bardzo aktywnie pomagała nam Nusia. Gdy tylko stanął, zasiedliła go Gusia. Sisi postanowiła zbadać, czy wygodnie się leży na jego górnej półce i czy bezpieczne jest zeskakiwanie z tejże. Nowe półki, obwąchane już przez koty, szybko zapełniły się książkami. Tak szybko, że wkrótce chyba będziemy wysupływać z kieszeni kwotę niezbędną do nabycia kolejnego regału. Książki pedagogiczne i młodzieżowe znalazły swoje miejsce na innych półkach. Myślę, że tam im też dobrze:)

Piszę o prozaicznym regale, bo bardzo się z niego ucieszyłam i chcę się z Wami swoją radością podzielić:)

Komentarze

Anonimowy pisze…
Bratnia duszo! Ja wczoraj skończyłam montowanie nowych regałów, więc całkowicie rozumiem Twoją radość, podzielam ją ogromnie i z tego miejsca gratuluję skarbu :) A noworocznie już teraz życzę nieograniczonego obwodu ścian, który będzie się rozciągać w miarę domeblowywania biblioteki ;)
Monika Badowska pisze…
Anahstasio,
Tobie również życzę tak wiele półek, jak wiele książek mieć pragniesz:)Cieszę się, że nie tylko mnie zachwyca tak "niekobiecy" prezent gwiadkowy jak regał na książki:)))
Lilithin pisze…
Ależ każdy mol książkowy zrozumie radość z nowego regału :) A oglądanie zbiorów na takich regałach to także przyjemność :) Bardzo szybko go zapełniłaś! Gdzie się pałętały te wszystkie książki przed przybyciem nowego mebla?
Co stoi po lewej od "Alchemika"? Jakieś 4 tomy, ale nie mogę odczytać tytułów ani nazwiska.
Monika Badowska pisze…
Lilithin,
książki dotychczas trzymałam na półkach w szafie. Półek było tylko trzy, więc książki cisnęły się ponad miarę. Teraz odetchnęły:)
To obok "Alchemika" to książki z cyklu Kroniki Kresu autorstwa Paula Stewarta, Chrisa Riddela wydane przez Egmont (pisałam o nich na blogu).
Anonimowy pisze…
oj, przydałby i nam się nowy regał. Ostatnio książki lądują na...parapecie;/
germini pisze…
Gratuluję regału :) Z autopsji wiem, jaka to radość :))
Monika Badowska pisze…
Chiaro,
może warto skorzystać z szaleństwa wyprzedażowego?;)

Germini,
dziękuję:)
Beata Woźniak pisze…
pięknie "zapakowany" już nie wygląda na taki nowy:) ale rzeczywiście to sama radość:)pozdrawiam serdecznie
Monika Badowska pisze…
Montgomerry,
ale pachnie jeszcze nowością:)
Anonimowy pisze…
Gratuluję regału. To wążny mebel dla mola książkowego. W zeszlym roku też się tak cieszyłam, ale regał już zapełniony, a miejsca na nowy brak.
Monika Badowska pisze…
Szamanko,
ja jeszcze ze dwa regały bym upchnęła;) Ale powoli, powoli...
Anonimowy pisze…
Nareszcie jak w domu .dużo książek a Twoje takie piękne:)daje przytulność wnętrzu>:)
Monika Badowska pisze…
Oj tak - jak stoją reagły z ksiązkami to jest znacznie przytulniej:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k