Przejdź do głównej zawartości

Dziewczyńskie bajki na dobranoc.


Wydane przez

Wydawnictwo AMEA

Osiemnaście autorek napisało bajki. Jako punkt początkowy wybrały znane nam z dzieciństwa baśnie. Znajdziemy tu Czerwonego Kapturka, Gerdę i Kaja, Calineczkę, Syrenę, Dziewczynkę z Zapałkami, czy Piękną i Bestię. Jednak postacie z opowiadań zgromadzonych w tomie „Dziewczyńskie bajki…” są na wskroś współczesne i nie zawsze jest im blisko do baśniowych pierwowzorów. Przyznam, że czytanie tych nowych wersji bajek niesamowicie mnie rozbawiło, ale i dało do myślenia oraz pozwoliło docenić kunszt pisarski pań uczestniczących w tym udanym projekcie literackim.

Bardzo niedawno temu żyli sobie Król i Królowa. Oboje byli piękni, zdrowi i bogaci. A na dodatek nowocześni, mądrzy i wykształceni. Królowa zajmowała się biologią molekularną i zrobiła aż trzy doktoraty, a król był wysokiej klasy specjalistą od nanotechnologii(…) – tak zaczyna się bajka o Śpiącej Królewnie według Jovanki Tomaszewskiej. Baśń o czerwonych trzewiczkach Justyny Jaworskiej możecie przeczytać w grudniowym numerze „Bluszcza” i jest to jedna z niewielu rzeczy warta przeczytania w tym numerze;) A komisarz Rybka z opowiadania Anny Dziewit budzi moją sympatię swoim podejściem do życia.

Każde z opowiadań zabiera nas w podróż do zakorzenionych w nas opowieści a jednocześnie daje nam asumpt do tego, by oderwać się od tego, co już wiemy i spojrzeć na bajkową rzeczywistość w nowy sposób. Archetypy przefiltrowane przez XXI wiek stają się przyjaźniejsze jednocześnie pozwalając nam na odnalezienie siebie w baśniowym świecie.

Polecam:)
P.S. Wywiad z Panią Beatą Rudzińską, wydawcą i autorką Wydawnictwa AMEA.

Komentarze

Bazyl pisze…
Początek bajki, o której piszesz, to, wypisz wymaluj, bohaterowie bestselleru pana Wiśniewskiego :D Jak kupię żonie "Bluszcza", zapoznam się z panią Jaworską.
Monika Badowska pisze…
Bazylu,
nie znam bohaterów, o których wspominasz:)
Miłej lektury:)
Bazyl pisze…
Nie wierzę. Ominęła Cię "S@motność w sieci"? Tylko proszę, nie próbuj tego naprawiać :)
Monika Badowska pisze…
Bazylu,
ani mi w głowie!:)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k