Przejdź do głównej zawartości

Jadwiga Stasica. Moja I klasa. Poradnik dla nauczycieli.

Wydane przez
Oficynę Wydawniczą Impuls

Publikacja Jadwigi Stasicy jest idealna dla nauczycieli, którzy bądź to rozpoczynają pracę w szkole z najmłodszymi dziećmi, bądź pracują z nimi od tak wielu lat, że kusi ich, by spróbować czegoś nowego, by na podbudowie swoich wypracowanych metod sprawdzić przeniesienie metod proponowanych przez równie doświadczonego pedagoga.

Nietrudno zgodzić się z tym, że pierwsze dni w szkole warunkują to, jak do tej instytucji oświatowej odnosić się będą dzieci. Warto zatem zadbać o to, by kontakt dzieci ze szkołą był jak najprzyjemniejszy, by dzieci nabrały przekonania (które rzecz jasna zweryfikuje życie;)), iż daje się im tam bezpieczne miejsce do rozwoju wszelkich upodobań, uzdolnień, a także stwarza szansę na wielokierunkową naukę.

Jadwiga Stasica, poza przypomnieniem założeń teoretycznych dotyczących organizacji zajęć w okresie przygotowawczym do nauki, przedstawia w swojej książce przykłady zajęć zintegrowanych do zrealizowania w tym okresie oraz zabawy, ćwiczenia, gry, które mogą ułatwić dziecku wdrożenie się w edukacyjną codzienność szkolną.

„Moja I klasa” pełna jest doskonałych pomysłów na to, jak urozmaicić swoją pracę i sprawić, by dzieciaki poczuły się w sali lekcyjnej najlepiej jak można, by nawiązały dobre relacje z nauczycielem i kolegami, by zaciekawiły się szkołą.

P.S. Zawsze wydawało mi się, że najszybciej aktualność tracą powieści osadzone bardzo mocno w rzeczywistości polityczno-społecznej. Podczas zapoznawania się w publikacją Pani Stasicy uświadomiłam sobie, że przepisy oświatowe zmieniające się wraz z każdym nowym ministrem, sprawiają, iż literatura pedagogiczna oparta o przepisy prawne, staje wobec ryzyka równie szybkiej dezaktualizacji, co fikcja literacka.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Paweł Beręsewicz. Kiedy chodziłem z Julką Maj.

Wydane przez Wydawnictwo Literatura Książka Pawła Beręsewicza wprawiła mnie w dobry nastrój. Opisując pierwsze drżenia serca, pierwsze zakochanie z punktu widzenia piętnastoletniego Jacka Karasia Autor dokonuje wyłomu - bodaj pierwszy raz mam szansę przeczytać, jak reaguje nastolatek szykując się na randkę, co i czy w ogóle mówi rodzicom o swojej dziewczynie i czy tylko dziewczyny martwią się o to, w którą stronę skierować nos przy pocałunku. Jacek Karaś, którego czytelnicy mieli okazję poznać w książce " Jak zakochałem Kaśkę Kwiatek ", kończy gimnazjum i w ostatniej klasie dostrzega niezwykły urok swojej klasowej koleżanki, Julki Maj. Zdobywając się na straceńczą odwagę pyta Julkę, czy zechciałaby być jego dziewczyną. Później, wbrew temu, co myślał Jacek, bywa trudniej - nagle trzeba myśleć o wielu sprawach, nad którymi nigdy nie było powodu się zastanawiać, funkcjonować w inny niż dotychczas sposób. Cenię sobie ostatnie rozdziały powieści. Nie powiem nic więcej - czytaj