Przejdź do głównej zawartości

Pija Lindenbaum. Filip i mama, która zapomniała.

Wydane przez
Wydawnictwo Zakamarki

Mama Filipa jest bardzo zajęta osobą. Wiecznie się spieszy, pokrzykuje na syna popędzając go. Dziecko, by odizolować się od owego tempa życia, śniadania zjada z maską smoka na głowie. Gdy Filip budzi się pewnego dnia okazuje się, iż jego mama zamieniła się w smoka. Wraz ze zmianą powłoki cielesnej zmieniły się obyczaje mamy – nie pamięta co się je na śniadanie, jak korzysta się ze zmywarki, a także tego, że jedzenie chrząszczy nie jest zwyczajem ludzkim.

Czasami są takie dni, w których mamy wszystkiego dość. Kiedy chcemy zlekceważyć dobre obyczaje, złości nas konieczność wykonywania obowiązków, ludzie, telefony. Kiedy chcemy nie być grzecznymi, dobrze wychowanymi, a targa nami potrzeba wykrzyczenia swoich emocji.

Na szczęście wraca nam pamięć o sobie samych. Wraca nam chęć do cieszenia się życiem, obcowania z innymi, doceniania tego, co mamy dobre w życiu. Książka pomaga zrozumieć dzieciom tę przedziwną prawidłowość, zrozumieć zachowania dorosłych odbiegające wszak od codziennej normalności.

Pija Lindenbaum przedstawiła ciekawy problem we właściwy sobie serdeczny i lekki sposób. Polecam:)

Komentarze

Panna Pollyanna pisze…
OOo, właśnie dziś na dobranoc czytałyśmy "Igor i lalki" tej autorki. Helena będzie skakać z radości na tą nowość :)

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k