Herta Müller. Głód i jedwab.

Eseje niemieckiej pisarki urodzonej i dorastającej w Rumunii mają wiele dobrych recenzji. I to mnie skusiło. Przeczytałam, ale nie umiem się zachwycić.

Autorka opisuje rzeczywistość pod rządami Ceausescu, rzeczywistość straszną i trudną do zrozumienia przez tych, którzy nie pamiętają totalitarnej władzy. Opisuje strach, kolaborantów, aborcje dokonywane plastikiem z drutów do robienia swetrów.

Być może to, że chwilę po nacjonalizmie szalejącym na Bałkanach, a opisywanym przez Dubravkę Ugresic, próbuję zmierzyć się z socjalizmem rumuńskim, wpłynęło na moje zdystansowanie się do pisania Herty Müller.

Jednak, jeśli ktoś chciałby przeczytać o tym, jak żyło się w Rumunii przez dwadzieścia lat rządów dyktatora – zachęcam do sięgnięcia po „Głód i jedwab”.